Van onze verslaggever, Voorthuizen.

Reeds voor dag en dauw togen wij deze 26^ste April 2004 op pad om tijdig in Voorthuizen aanwezig te zijn, niet alleen om deel te nemen aan de alweer 10^de editie van het CMG Veteranen golfevenement, maar om tevens de aloude CMG vlag, nog niet zo lang geleden bekomen van een nog actieve ex-CMG collega, trots te laten wapperen over de 18 holes van golfbaan Edda Huzid.

Toch waren wij niet de vroegste vogel, want reeds bij het indraaien van de poort zagen wij de afgetrainde gestalte van Frans v D., met zijn hand aan de gashendel van zijn elektrische golfbuggy, zich reeds rap over het parkeerterrein richting ochtendkoffie begeven. Even later ontwaarden wij ook de bekende gestalten van Gert M. en Ben B., wier volslanke silhouetten op deze vroege ochtend reeds een zonsverduistering dreigden te veroorzaken.

Alhoewel de koffie met bijbehorende (cake-) versnapering nog even op zich liet wachten, leerden wij reeds snel, gevieren aan de gereedstaande tafel aangeschoven, van de avonturen van Ben B. met zijn Telecom Operator Vodafone, waar het bellen slechts €113,50 per tik schijnt te kosten. Om maar niet te spreken van zijn verstrooidheid, hetgeen hem op deze golfbaan deed belanden zonder ballen, hetgeen zijn spel wel uitdagender zou maken, maar wellicht niet boeiender. Gelukkig bleek Gert M. een surplus aan (gevonden) ballen te bezitten, waaruit Ben B. zich met beide handen in balbezit mocht stellen. Ook leerden wij dat leden Mike H. en Cees J. zich op het laatste moment lieten verontschuldigen met ongeldige redenen, een daad waarop in de toekomst wellicht een aantal strafslagen gezet dient te worden, in verband met de problemen dat dit oplevert voor het organisatiecomité. Successievelijk stroomden alle deelnemers binnen, alsmede ook de koffie die eindelijk doorgelopen bleek. Ook mochten wij gastspeler Jacob B. verwelkomen, die de vorige deelname kennelijk zo goed bevallen was, dat hij graag weer aanschoof en ongetwijfeld gedurende de dag zijn recruitment voor potentiële deelnemers aan de CMG Ryder Cup verder vorm zou geven. Nog even werd gezocht en gebeld naar Peter de J., die de oproep echter beantwoordde vanaf de Canarische eilanden waar hij het, hoe vreemd dit ook moge klinken, ook prima naar zijn zin bleek te hebben.

Voorts bleek een aantal aanwezigen nog immer de zweep te voelen van Bert G., die op meedogenloze wijze de pecunia van zijn gewonnen weddenschap aan het incasseren bleek bij o.a. Ben B., Jos N. en Gerard B.. Voorts hoorden wij ook nog een positief bericht, namelijk dat

Burggolf Herkenbosch de rekening voor de verzwolgen drank in de 19^de hole na afloop van het vorige evenement kennelijk vergeten was op te sturen. En ergens tijdens deze ruime koffiestart vonden Gert M. en uw auteur het plechtige moment om op hole 1 de onlangs in het bezit van de laatste geraakte CMG-vlag te hijsen langs de fairway van hole 1. Aangezien er geen zuchtje wind stond, liet het verdiende uitzicht op een wapperende vlag nog even op zich wachten.

Na de koffie diende er een arrangement afgerekend te worden bij de receptie, voor een pakket waarin, naast greenfee en maaltijd, ook nog eens een teeset en een baanboekje was inbegrepen. Hulde! Inmiddels bleken de meeste deelnemers zich al richting driving range of putting green te hebben begeven om de ochtendstijfheid (!?) uit hun lichaam te verdrijven.

Uw verslaggever voerde, alvorens zich bij deze actie aan te sluiten, nog een diepgaand filosofisch gesprek aangaande Troost en Verdriet (of andersom) met Ploni S..

Uiteindelijk haastten wij ons naar tee 1, waar de inmiddels gebruikelijke fotosessie plaats vond. Gelegenheidsfotograaf Bert S. worstelde nog wat met de foto-uitsnede, aangezien hij de benen van flight 3 maar niet in de pixels kreeg. Ploni S. bracht uiteindelijk de juiste uitsnede tot stand. Tijdens de afslagen vertoonden de veteranen natuurlijk weer de gebruikelijke clownerie, namelijk het links en rechts de ballen het bos inslaan (o.a. Jos N., Wybren vd W. en Tom Z.) om de concurrentie zand in de ogen te strooien en op een dwaalspoor te brengen. Tijdens het passeren van DE VLAG werd er correct gegroet en zelfs gevloekt, maar dit laatste had meer betrekking op het door sommigen toen al geleden balverlies.

Het werd stralend voorjaarsweer en dit kwam mede tot uitdrukking in de zeer druk bezette baan, hetgeen de snelheid van de flights niet ten goede kwam, maar eerlijk gezegd en geschreven werd dit mede veroorzaakt door het zeer ruim benutten en verkennen van alle hoeken en gaten (lees: rough, bunkers en waterhindernissen) van de baan door de deelnemende Veteranen, waarbij aangetekend dat uw verslaggever met name veel waterhindernissen bezocht en behoorlijk balverlies leed. Zijn moraal werd echter danig opgevijzeld door de door Gerrit B. tegen hem uitgesproken verbazing dat uw verslaggever kennelijk de eerste flightpartner was wiens telling overeenkwam met de zijne. Zegt dit iets over de inborst van het gebruikelijke gezelschap van Gerrit B., of iets over hun geestelijke vermogens?

Ondanks de steeds toenemende temperatuur slaagden allen er in ongeschonden de 18^de hole te bereiken en keurig te finishen.

Op het terras vond men elkander weer en werden verkoelende dranken ruimhartig en schuimend geschonken. Wederom toonden de Veteranen, bij het aanschouwen van de in groten getale aangevoerde bitterballen, over geen enkele balbeheersing te beschikken, hetgeen resulteerde in de troosteloze aanblik van ontbalde schalen, die gelukkig snel afgevoerd werden. Zoals gewoonlijk werd het weer erg gezellig aan de borreltafel en deden vele verrassende en opmerkelijke en sterke verhalen de ronde.

Gezien het feit dat Ben B. niet kon aanzitten aan het diner werd de prijsuitreiking door organisator Gert M. vroeg ingezet. Deze begon met te verklaren dat voor dit 10^de toernooi, een mijlpaal, een afwijkende telling gehanteerd was voor de samenstelling van de uitslag, namelijk het systeem Strokeplay minus de eigen handicap. Als eerste werd veteraan Cees B. gehuldigd voor het feit dat hij het volgende toernooi de meeste kans zou hebben zich te verbeteren en ontving daarvoor de beloning die bij de ook wel schertsenderwijs "Poedelprijs" genoemde rankingsplaats behoorde; deze maal in de vorm van een paar optimaal rekkende en ruikende golfsokken. Hierna werden de zogenoemde Birdie-Brothers gehuldigd, te weten Jos N., Jacob B. en Gerard B.; dit voor het wapenfeit dat zij als enigen birdies gescoord hadden. Zij werden beloond en verblijd met doosjes golfballen. Vervolgens werd de geslagen Neary (Jacob B.) beloond met een set Pitchfork met toebehoren, en de Longest Drive (Jos N.) met een fles Chateau Haute Gardère uit 1997. Vervolgens werd bekendgemaakt dat de Dutch CMG Veterans Golf Society Senior Tour Challenge Cup, met slechts een punt voorsprong op de nummer twee, verdiend gewonnen werd door ons enige vrouwelijk lid, Ploni S.. Well Done, Ploni! Om alle emotie de baas te kunnen ging de Cup bij overhandiging gepaard met een bejaarde fles Pedro Ximenez sherry uit 1941, een geste die door Ploni S. zeer werd gewaardeerd, gezien haar geworpen dorstige blikken op dit drankpareltje. In haar dankwoord stond Ploni S. even stil bij de bij dit soort gelegenheden telkenmale de kop opstekende "sfeer van vroeger" en beloofde plechtig alles in het werk te stellen deze ook weer op te roepen op het door haar op haar thuisclub "de Batouwe" te organiseren volgende evenement. De door deze toespraak en warme zon, verder aangewakkerd door drank en warme bitterballen, warmgelopen veteranen togen nu beurtelings snel onder de (koude) douche om weer in normale doen te geraken, hetgeen belemmerd werd door ontbrekende, en na aanvulling te klein blijkende handdoekjes.

Na weer gewassen en gedroogd aangetreden te zijn, richtten veteranen Jos N., Gert M., Gerard B. en Tom Z. hun schreden naar de fairway van hole 1, alwaar de CMG-vlag op plechtige wijze gestreken diende te worden. Na enig oponthoud op tee 1, waar een charmante dame zo in de war gebracht werd door de aanwezigheid van de correct wachtende veteranen, dat zij vele slagen moest maken om de fairway te bereiken, hetgeen onterecht verwijtende en boze blikken en zelfs boze woorden van de haar vergezellende partner richting veteranen opleverde, kon deze daad uiteindelijk naar behoren verricht worden. Hierbij bleek tot hun schrik dat de vlag de gehele dag ondersteboven had gehangen, hetgeen gelukkig verhuld is gebleven door de aanhoudend ontbrekende wind.

Door deze actie hongerig geworden en teruggekeerd op het terras, kon gelukkig direct aangeschoven worden aan het diner dat buiten a la carte kon worden genoten. Wij namen het menu (ham met meloen of vice versa als voorgerecht, gevolgd door hoofdgerecht Bretonse visschotel met patat, en afgemaakt met dessert bestaande uit poffertjes met chocola en vanille ijs), weggespoeld met (iets te warme) Vino Chardonnay en de witte huiswijn. Zoals gebruikelijk werden onder het diner weer verhitte discussies gevoerd waarbij de Bretonse visschotel soms door de lucht vloog en met name Gerard B. op de polo trof. Gerrit B. raakte onder de indruk van de (vrouwelijke) bediening, hetgeen hem deed denken aan een recente party, waarbij zijn buurman hem had onthuld zijn vrouw te gaan verlaten. Bert S. onthulde zich ontwikkeld te hebben tot een Baarnse Cultuurpatroon, en voorzag ons van informatie om ons ook in dat kader te ontwikkelen.

Na afloop van het diner ontvluchtten wij het inmiddels zeer fris geworden terras en genoten binnen aan een gezellige tafel onder kaarslicht nog van enkele afsluitende koppen koffie cq cappuccino. Hier leerden wij alle frustraties kennen van Gert M. inzake door de HCC aan hem in rekening gebrachte administratiekosten. Om de stemming niet te laten verzakken zette Bert S. tenslotte een stukje à capella community singing in, hetgeen leidde tot een swingend slot van deze weer uitermate gezellige dag.

Rond 22:00 uur braken de Veteranen op om zich weer huiswaarts te begeven onder dankzegging aan organisator Gert M. en de crew van Edda Huzid!

Uitslag         Strokeplay        Stableford

Ploni S.                64                 42

Gert M.                 65                 41 (B)

Bert S.                 69                  37 (gecorrigeerd, was 71/37)

Wybren vd W.     70                   37

Jacob B.             71                    35 (B,Neary)

Ben B.                 72                    35

Frans v D.            76                    30

Tom Z.                 77                     28

Gerrit B.               82                     26

Jos N.                   84                     26 (LD)

Gerard B.             84                     25 (B)

Cees B.                84                     22

P.S. Bij natelling van de kaarten is de uitslag gecorrigeerd omdat Bert S. (in zijn nadeel) niet bleek te kunnen tellen. Waarvan akte!